The Lakeside door de ogen van Jacques Nieuwlaat: Deel 9

Deel 9: Op weg naar Bristows record…

Gisteren sprak ik nog de hoop uit dat het een mooie finale zou worden, nu een dag later weten we dat dat niet het geval is geweest. Barney is gewoon op dit moment te goed en de rest niet goed genoeg. Niet eens op het gebied van het gooien van de pijltjes is hij zo veel beter dan de rest, maar vooral mentaal heeft hij een ongelooflijke voorsprong op de rest. Dit toernooi was Raymond in twee wedstrijden niet ‘top’, de halve finale tegen Fitton en de finale tegen Adams. Beide keren kwam hij zacht gezegd moeizaam uit de startblokken, maar ook beide keren kon de tegenstander geen gebruik maken van de gegeven ruimte. Het lijkt wel alsof iedereen die het podium opstapt om tegen Raymond te gooien blokkeert. Ik wil niets afdoen aan de overwinning van Van Barneveld maar ik vraag me toch af wanneer het moment komt dat andere toppers binnen de BDO het zat zijn om ieder toernooi over de knie gelegd te worden en er eens serieus tegen aan gaan. Ik bedoel, Raymond maakt geen geheim van zijn voorbereiding, hij zegt dat hij veel baat heeft bij zijn begeleidingsteam, er zijn trainingsschema’s, analyses van tegenstanders,vaste rituelen enz. enz. Je zou toch zeggen dat de andere spelers niet de oogkleppen voorhebben en zich ook eens gaan verdiepen in de mogelijkheden voor hen. Op dit moment is Raymond de enige die de dartssport als een professionele sport aanpakt, de rest zit vooralsnog qua aanpak op het amateurniveau en zolang de concurrentie stil blijft staan en van Barneveld nog steeds progressie blijft maken zal hij incidenteel wedstrijden verliezen, maar structureel winnen. Het record van Eric Bristow dat in de jaren 80 is neergezet door vijf keer de Embassy te winnen zal in mijn ogen dan ook geen lang leven beschoren zijn. Uiterlijk in 2009 heeft Raymond dat record alleen in handen.

Dan zit Lakeside 2005 er nu ook weer op, dit stukje schrijf ik op maandagochtend vandaar dat ik kan vertellen dat er gisteren gemiddeld zo’n 2,3 miljoen mensen hebben gekeken naar de finale tussen Raymond en Martin. Dat cijfer wordt berekend over de gehele duur van de uitzending en omdat Barneveld zo snel klaar was met Adams hebben we de uitzending zo’n drie kwartier moeten vullen met filmpjes en nabeschouwen. Dan zappen een hoop mensen weg dus zal het cijfer van kijkers dat naar de finale heeft gekeken zeker hoger liggen. Toch is het een gek idee dat er gisteren zoveel Nederlanders naar mijn stem hebben geluisterd. Morgen begin ik gewoon weer bij mijn normale werkgever en moet ik het doen met een stuk kleiner publiek. Toch heb ik ook daar weer heel veel zin in en blijf ik het een leuke afwisseling vinden om drie weken per jaar binnen te stappen in een wereld waar maar weinig mensen de kans krijgen om binnen te stappen. Je maakt toch dingen mee en ziet mensen die je normaal gesproken niet tegenkomt. De cijfers bevestigen wel dat darten nog steeds een geweldige kijksport is en dat er nog steeds een opwaartse beweging zit in de kijkcijfers, de eerste twee rondes zijn beter bekeken dan ooit en dat heeft toch te maken met het spektakel dat er in die rondes te zien was. Ook de buitenlanders hebben inmiddels fans in Nederland en dus zijn we niet meer zo afhankelijk dat er een Nederlander speelt om kijkers te trekken. Het beste voorbeeld daarvan is wel de kwartfinale tussen Hankey en Adams, waar op een laat tijdstip (23.15 tot 01.00 uur) meer dan 800.000 mensen naar keken. Vandaag is voor mij de dag om weer te proberen terug te komen in mijn normale bioritme en om alle statistieken bij te werken, immer die moeten bij het volgende toernooi ook weer up-to-date zijn.

Toen ik gisteren in de auto terugreed naar huis heb ik nog eens de week de revue laten passeren en ben tot de conclusie gekomen dat het een goede week is geweest. Ik heb weer veel geleerd en weet waar ik voor de volgende toernooien aan kan gaan werken om mezelf te verbeteren. De samenwerking met de andere commentatoren Leo Oldenburger en Frank Vischschraper ging lekker en het experiment dat zij om en om met mij de wedstrijden deden is mij zeer goed bevallen. Je doet toch zo’n slordige 45 uur live wedstrijden en het risico is dan dat je veel in herhaling valt. Door verschillende samenstellingen te gebruiken krijg je een afwisselender commentaar denk ik, zeker omdat beide heren hele andere invalshoeken gebruiken bij hun commentaar. De afgelopen week heb ik met hen meer tijd doorgebracht dan met mijn eigen vrouw en dat in een commentaarcel van anderhalve meter breed en anderhalve meter lang, toch vond ik het erg gezellig. Ik hoop dat jullie ook met veel plezier hebben gekeken naar de uitzendingen en mijn columns hebben gelezen, wellicht is het voor herhaling vatbaar.

Raymond van harte gefeliciteerd.

Op naar het volgende toernooi, 30 januari voor mij de Dutch Open!!